Άγχος: σύμμαχος ή εχθρός για τα όνειρά μας; - Συναντήσεις με τους μαθητές της Γ' Τάξης Λυκείου Μαραθοκάμπου

 Έπειτα από πρόσκληση του σχολείου, είχαμε τη χαρά να συναντήσουμε τους μαθητές της Γ’ τάξης του Λυκείου Μαραθοκάμπου την Παρασκευή,8/4 και την Πέμπτη,14/4. Με αφορμή το φυσιολογικό άγχος που βιώνουν οι μαθητές ενόψει των Πανελληνίων Εξετάσεων, αξιοποιήσαμε σύγχρονη επιστημονική γνώση ώστε να «αποκωδικοποιήσουμε» τον μηχανισμό του άγχους, αυτό το τόσο χρήσιμο «εργαλείο» επιβίωσης και προσαρμογής, με το οποίο όλοι οι άνθρωποι είμαστε εξοπλισμένοι αλλά που συχνά, αντί να υποστηρίξει τις προσπάθειές μας, μας καταβάλλει και τελικά το βιώνουμε ως εμπόδιο. Μιλήσαμε εκτενώς για το πως εκδηλώνεται στο σώμα μας, στον τρόπο που σκεφτόμαστε και τελικά στις αποφάσεις που θα πάρουμε και σ’ αυτά που θα κάνουμε. Σταθήκαμε ιδιαιτέρως στην σημασία που έχει η ερμηνεία που κάνουμε εμείς οι ίδιοι για την πρόκληση που έχουμε μπροστά μας, το τι λέμε, δηλαδή, στον εαυτό μας τόσο για την ίδια την κατάσταση όσο και για το πόσο επαρκείς αισθανόμαστε ώστε να τη διαχειριστούμε. Τονίσαμε την ανάγκη να είμαστε ενήμεροι για τον εσωτερικό διάλογο που εκτυλίσσεται μέσα μας καθώς πολύ συχνά μιλάμε στον εαυτό μας με γλώσσα υποτιμητική, αποθαρρυντική, γλώσσα που αντίθετα από αυτό που μπορεί να πιστεύουμε, δεν μας βοηθά να είμαστε πιο «δυνατοί» ή πιο «έτοιμοι για την αποτυχία» αλλά αντιθέτως θα αποτελέσει έναν βασικό παράγοντα ενίσχυσης του άγχους μας.  

Το άγχος μπροστά τις εξετάσεις ήταν η αρχή και η αφορμή προκειμένου να «ξεδιπλωθούν» κι άλλες προκλήσεις, στόχοι και όνειρα που αρχίζουν και απασχολούν τους τελειόφοιτους μαθητές καθώς σιγά-σιγά αποχαιρετούν τη μαθητική ζωή και εισέρχονται στον κόσμο των νεαρών ενηλίκων. Υπήρξε η προτροπή να… αγχώνονται άφοβα για όσα έχουν νόημα για τον καθέναν / την καθεμιά τους. Να έχουν στον νου τους ότι μπροστά στην επίτευξη κάθε στόχου τους και την φυσιολογική ανησυχία για το αν θα τα καταφέρουν κι αν θα είναι επαρκείς, θα βρίσκονται μπροστά σε δύο δρόμους: είτε θα εγκαταλείπουν τον στόχο τους, είτε θα παίρνουν τους φόβους τους απ’ το ένα χέρι και τα όνειρά τους απ’ το άλλο χέρι και θα συνεχίζουν να ζουν, να ονειρεύονται, να «πέφτουν» και να ξανασηκώνονται. 

Στις 4 ώρες που διήρκεσαν οι συζητήσεις μας, είπαμε και πολλά άλλα αλλά εκείνα θα μείνουν «μεταξύ μας». Ίσως κάποια από αυτά να ενωθούν μαζί με όλες τις άλλες εφηβικές ελπίδες, αγωνίες και όνειρα που οι απόφοιτοι του 2022 «κουβαλούσαν» μαζί τους, καθημερινά, μέσα στην τάξη, ανάμεσα στα σχολικά θρανία, δίνοντάς τους ζωντάνια, χρώμα και νόημα.  

Ολοκλήρωση των διαδικτυακών κύκλων συναντήσεων για γονείς (ομάδες γονέων)

 

Τα παιδιά μας είναι κάτι εποχές που δεν ζήσαμε,

είναι κάτι αισθήματα

που δεν υποπτευθήκαμε ποτέ την ύπαρξή τους,

είναι κάτι θεοί μεγαλοδύναμοι

που κατορθώνουν ό,τι δεν τολμήσαμε.

Αργύρης Χιόνης , Σχήματα απουσίας (1973) , Η φωνή της σιωπής , εκδόσεις Νεφέλη 

----

Λίγο πριν την Μ. εβδομάδα ολοκληρώθηκαν οι τρεις από τις 4 ομάδες γονέων μέσω διαδικτύου με τη συμμετοχή γονέων από τη Σάμο και την Ικαρία. Η πρωινή ομάδα γονέων εφήβων, η πρωινή ομάδα γονέων παιδιών προσχολικής και σχολικής ηλικίας και η ομάδα για μονογονεϊκές οικογένειες. Σε εξέλιξη βρίσκεται ακόμη η απογευματινή ομάδα γονέων εφήβων, η οποία θα ολοκληρωθεί μέσα στον Μάϊο.

Μέσα σε οχτώ και εννιά δίωρες συναντήσεις, τα μέλη της ομάδας με την υποστήριξη των συντονιστριών προσπάθησαν να προσεγγίσουν ερωτήματα, προκλήσεις, προβληματισμούς που αναδύονται μέσα από τις πολλές και διαφορετικές εκφάνσεις του γονεϊκού ρόλου.  Στον χρόνο που είχαμε, ασχοληθήκαμε με θέματα οριοθέτησης των παιδιών και του εαυτού μας, ουσιαστικής επικοινωνίας και ενεργητικής ακρόασης των παιδιών μας, εξισορρόπησης του ρόλου μας ως γονείς, σύντροφοι, εργαζόμενοι. 

Επιπλέον, στις ομάδες για γονείς εφήβων ήρθαμε σε επαφή με τις αρχές της Ήρεμης  Δύναμης και της Μη βίαιης Αντίστασης για συμπεριφορές εφήβων που μας  προκαλούν να δράσουμε, επεξεργαστήκαμε σε μικρές ομάδες περιστατικά μέσα από την καθημερινή ζωή με τα παιδιά και πώς θα μπορούσαμε να τα αντιμετωπίσουμε αισθανόμενοι/ες καλά γι' αυτό που κάνουμε μέσα από το ρόλο μας. Φάνηκε πολύ συχνά ότι, όπως το παιδί χρειάζεται τη στήριξη και τη καθοδήγησή μας στα βήματά του προς την αυτονομία, έτσι και  ο γονιός του έχει ανάγκη από πλαίσια αλληλέγγυας  γονεϊκότητας.

Η  γονεϊκότητα  είναι μια μεγάλη διαδρομή, απαιτητική, συχνά δύσκολη καθώς φέρνει το γονιό αντιμέτωπο με δικά του βιώματα, κομμάτια της ανατροφής του, με διλήμματα, ερωτήματα στα οποία χρειάζεται να δοκιμάσει, να ψάξει  και να επιλέξει τελικά τη θέση που θα πάρει. Σε αυτή τη διαδρομή χρειάζεται κανείς να έχει "παρέα", συμμάχους και συνοδοιπόρους ώστε να γίνεται και πιο εύκολη και πιο ευχάριστη αυτή η πορεία του μεγαλώματος. Ένα τέτοιο παράδειγμα πλαισίου είναι η ομάδα γονέων, απαλλαγμένη από επικρίσεις και κριτική,  όπου με βιωματικό τρόπο κατανοούμε τις ανάγκες τόσο των παιδιών όσο και τις δικές μας, ξεχωρίζουμε όσα ήδη λειτουργούν, τα εκτιμούμε και υποστηριζόμαστε ώστε να μετακινηθούμε, όπου χρειάζεται, σε λειτουργικότερα μοτίβα μεγαλώματος του παιδιού.

Το αμέσως επόμενο διάστημα θα συνεχίσουμε τις δράσεις μας για γονείς με εργαστήρια πάνω σε συγκεκριμένα θέματα. Θα ενημερωθείτε προσεχώς για θεματολογία και ημερομηνίες.

 

  

Ολοκλήρωση ομάδας γονέων

 

Άλλη μία από τις ομάδες γονέων που αυτήν την περίοδο υλοποιεί το Κέντρο Πρόληψης Π.Ε.Σάμου "Φάρος" ολοκληρώθηκε.

Η συγκεκριμένη ομάδα ξεκίνησε τον Οκτώβριο του περασμένου χρόνου και μετά την ολοκλήρωση των 8 συναντήσεων τα μέλη της εξέφρασαν την επιθυμία να συνεχίσουν σε ένα δεύτερο κύκλο. Μιλήσαμε για την επικοινωνία και το ρόλο του γονιού, την αναγκαιότητα ως γονιός να "επιμένω" στη σχέση με το παιδί και να μην παραιτούμαι ή αποσύρομαι, την αξία των ορίων αλλά και την αναγκαιότητα για αυτοφροντίδα και σύνδεση με τις πλευρές εκείνες του εαυτού μας που μας θυμίζουν την δύναμή μας και την θέλησή μας να συνεχίζουμε.

Τα μέλη της ομάδας εμπιστεύτηκαν, μοιράστηκαν, συγκινήθηκαν και αποχαιρετίστηκαν με ένα κείμενο που δημιούργησαν στην τελευταία συνάντηση μέσω της αυτόματης γραφής.

Σας ευχαριστούμε για τον πλούτο, την εμπιστοσύνη και το μοίρασμα.

                                                    Εις το επανιδείν

                                                 Η ομάδα του ΦΑΡΟΥ

                     Το κείμενο που δημιούργησε η ομάδα με τίτλο                    

                                      Η ΟΜΑΔΑ ΜΑΣ ΚΛΕΙΝΕΙ 

                                                        με μια γλυκιά μελαγχολία…

                                  Μάθαμε αποδοχή και αγκαλιά. Λάβαμε αγάπη και ομορφιά.

             Κλείνει ένας κύκλος. Νιώθω ευγνώμων. Θα μου λείψει το πρωινό της Παρασκευής.

                                                           Σας ευχαριστώ όλες.

 Η ομάδα κλείνει μα κάτι νέο ήδη άνοιξε. Ένα αλλιώτικο βλέμμα χαϊδεύει το παρελθόν, αναγνωρίζει το παρόν κι     ανυπομονεί για το μέλλον. Μην ξεχνάς ποτέ σου την σπίθα που έχεις μέσα σου!

                     Η ομάδα μας κλείνει. Μα νιώθω πως δεν είμαι η μόνη...δεν είμαι μόνη.

                                     Όσο υπάρχουν "Άνθρωποι" υπάρχει ελπίδα!!!

     Η ομάδα μας κλείνει…σα να λήγει η σχολική χρονιά, μόνο που  έξω έχει ακόμα παγωνιά.

                 Ένα μεγάλο ευχαριστώ για το μοίρασμα, το νοιάξιμο και τη φροντίδα!

      Η ομάδα μας κλείνει και τα αδιέξοδα πολλές φορές μας σβήνει. Προσωπικός ποιοτικός χρόνος,
                                         ανακούφιση, ενθάρρυνση, μοίρασμα.