Υλοποιήθηκε "Ο δρόμος της εξέλιξης" στο "Χαζηγιάννειο" - Καρλόβασι

    Υλοποιήθηκε στις 14.12.22 ακόμα ένα βιωματικό Εργαστήρι  "Ο δρόμος της εξέλιξης"  με τη χρήση λογοτεχνικών κειμένων και άλλων αφηγηματικών μέσων στο Καρλόβασι και στη Βιβλιοθήκη του Πανεπιστημίου Αιγαίου ("Χατζηγιάννειο"). 

    Η ομάδα ήταν σχεδόν όλη παρούσα και παρουσιάστηκε από ένα μέλος το άρθρο του ψυχαναλυτή Άλφρεντ Άντλερ, "Ερωτας και Γάμος" (που μεταφρασμένο στα Ελληνικά περιλαμβάνεται στον συλλογικό τόμο "Αγάπη", εκδ. Μπουκουμάνη, Αθήνα 1977).

Ο  Άλφρεντ Άντλερ ξεκινά  το κείμενο του με ένα παλιό έθιμο με το οποίο έβλεπαν παλιά σε κάποια μέρη της Γερμανίας κατά πόσο δύο μελλόνυμφοι ήταν κατάλληλοι για συζυγική ζωή. Τους έδιναν ένα πριόνι με δυο λαβές και τους ζητούσαν να κόψουν έναν κομμένο κορμό δέντρου στα δύο. Η δοκιμασία αποκάλυπτε πόσο μπορούσαν να συνεργάζονται, πόσο εμπιστεύονταν ο ένας τον άλλον και πόση πρωτοβουλία και υποχωρητικότητα είχαν. Στο γάμο, και σε άλλες σημαντικές σχέσεις  του ανθρώπου, εκφράζεται ο τρόπος του να λειτουργεί. Στις σημαντικές σχέσεις Θα φανεί πόσο κάποιος μπορεί να "συμπεριλάβει" τους "σημαντικούς άλλους" στη ζωή του. Αυτό όμως σύμφωνα με μιαν άποψη δείχνει πόσο έχει εξελιχθεί κάποιος σε σχέση με εκείνο το μικρό αδύναμο μωράκι που ήταν όταν γεννήθηκε. Για τα "σκαλιά της προσωπικής εξέλιξης το μέλος παρουσίασε τον τρόπο που τα βλέπει ο ψυχίατρος Scott Peck , που προσωπικά τον βρίσκει ενδιαφέρον. Ακολούθησε ενδιαφέρον διάλογος με πολλές απόψεις κατά πόσο η άποψη για την συνεργασία του Άντλερ, με βάση όσα έχουμε ζήσει από την εποχή που έγραφε μέχρι σήμερα,  είναι εξιδανικευμένη και κατά πόσο το τελευταίο σκαλί είναι αυτό που βλέπει ο Peck. Είναι πράγματι ένα διαρκές ερώτημα πόσο η Ελευθερία παραμένει μέσα σε ένα ηθελημένο δόσιμο σε μια σχέση. Η ομάδα επίσης συμφώνησε ότι υπάρχουν πολλοί δρόμοι για την προσωπική εξέλιξη και ολοκλήρωση και κανένας δεν είναι γραμμικός.  

    Στην συνέχεια ένα μέλος της ομάδας διάβασε δυο ποιήματα της Άννας Ασημίνα (2 &16) για την αρχή και το τέλος της ζωής, ποιήματα που παραχωρήθηκαν στο ιστολόγιο μας και δημοσιεύονται αμέσως πιο κάτω, ενώ ένα μέλος διάβασε ένα κείμενο της Βάλιας Τσιριγώτη για το εφήμερο που μπορεί να γίνει κρίσιμη καμπή στο δρόμο μιας ζωής.

ποίημα Άννας Ασημίνα 

ποίημα Άννας Ασημίνα 

    Από τον "Φάρο" προτάθηκε το ποίημα του Ανδρέα Εμπειρίκου, δρόμος :

Ακολούθησε μια βιωματική διαδικασία , τα μέλη χωρίστηκαν σε δυάδες μίλησαν για τα πράγματα που του απασχολούσαν στην ηλικία 10-12 ετών καθώς και "αυτά που τους γέμιζαν την καρδιά" και μετά από την ηλικία που είναι σήμερα κλήθηκαν να πουν κάποια πράγματα σε αυτό το παιδί. Το ταίρι τους από την θέση του ακροατή συμπύκνωσε σε μια φράση, πρόταση, στίχο αυτά που λέχθηκαν . 

Να λοιπόν "τι κράτησαν" οι ακροατές-τριες:

"Μη στοιχειώνεσαι με το φόβο του θανάτου. Συνέχισε σαν Καλλιτέχνις"

"Είσαι η χαρά της ζωής. Κράτησε το!"  

"Να απολαμβάνεις την κάθε μέρα! Έχεις όλα όσα χρειάζονται. Αυτά που σε πληγώνουν μπορείς να τα αφήσεις και να προχωρήσεις."

"Απόλαυσε όλα αυτά που σου παρέχονται τόσο γενναιόδωρα!  Μη λαμβάνεις υπόψη σου τόσο σοβαρά αυτά τα "πρέπει"..."

"Κράτα τα φωτεινά καλοκαίρια, την ανεμελιά , την ελαφρότητα της παιδικής ηλικίας. Κατάλαβε ότι πίσω από τις δύσκολες στιγμές υπάρχει μια ανθρώπινη αδυναμία. Κατανόησε τη και περιέλαβε την  με τη συμπάθεια σου."

"Κρατώ χαραγμένα τα ξέγνοιαστα μεσημέρια του Καλοκαιριού κάτω απ' τα ώριμα βερίκοκοκα ως "φάρμακο" για τα μοναχικά δειλινά των αλλαγών, που ούτως ή άλλως είναι δεδομένες.."

"(Το παρελθόν λέει:) Περισσότερο Τολμηρή..." 

Αυτο-φροντίδα, Άνοιγμα σε ανθρώπους της Καρδιάς. Ολοένα αυξανόμενη επαφή με την Καλλιτεχνική σου πλευρά!" 

"Μη πληγώνεσαι με αυτά που δεν κατάφερες και να βρεις ανθρώπους της καρδιάς σου να μοιράζεσαι το σήμερα!"

"Εκτίμηση, την έμαθε καλά ο φίλος μου, αλλά με πόνο που χαράχτηκε στην προσωπικότητα του..." 

ΕΠΟΜΕΝΗ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ  ΜΕ ΤΟ ΝΕΟ ΧΡΟΝΟ: ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 20.1.2023 στο ίδιο μέρος!